Kiedy w 2019 roku z pandemicznych powodów świat trochę stanął w miejscu, dla zachowania równowagi umysłu zainteresowałem się rękodziełem. To była dla mnie forma odskoczni od codziennych, mocno wtedy pesymistycznych wiadomości. Po kilku eksperymentach z ręcznie szytymi albumami na zdjęcia w stylu japońskim, akcesoriami z drewna, żywicy epoksydowej czy betonu architektonicznego i paroma innymi wytworami moich rąk, w końcu trafiłem na gips polimerowy i silikon do form. I nie, nie od razu wiedziałem, że to jest to… Dopiero po kilkunastu przelanych kilogramach silikonu i zużyciu kilkudziesięciu kilogramów gipsu, co przełożyło się na długie miesiące prób i błędów, mogę z czystym sumieniem napisać, że te dwa materiały dają mi to, czego szukałem – bardzo duża kreatywną wolność. Silikon formierski – nie zagłębiając się przesadnie w szczegóły – mam tutaj wrażenie, że granicą wspomnianej kreatywności jest moja wyobraźnia, jest to niesamowicie plastyczny materiał i dzięki niemu jestem w stanie tworzyć własne formy, których nie spotkasz nigdzie indziej. A polimerowy gips? No cóż, przedmioty z niego wykonane w odpowiedni sposób mają ponadczasowy wygląd i sprawdzają się w niemal każdym wnętrzu. Przedmioty te kryją pewną tajemnicę – nigdy do końca nie można być pewnym końcowego efektu. I to jest w nich fantastyczne! Oczywiście, nie wszystko jestem w stanie zrobić, nie zawsze mam możliwość odtworzenia jakiegoś końcowego efektu i nie zawsze wszystkie półprodukty są akurat pod ręką. Ale właśnie to czyni je wyjątkowymi. Jeśli marzysz o czymś unikalnym i jedynym w swoim rodzaju, to proszę pisz śmiało. Być może wspólnie spełnimy Twoje marzenie. Zapraszam serdecznie.